สัปดาห์ที่ 5 

บันทึกอนุทิน

วิชา การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

วัน/เดือน/ปี 16 กันยายน พ.ศ.2557

ครั้งที่ 5 กลุ่มเรียน 101 วันอังคาร ตอนเที่ยง 

เวลาเข้าเรียน 12.20 - 15.00 น. ห้อง 234 อาคาร 2

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ
แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง  มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า "เด็กปัญญาเลิศ"

เด็กปัญญาเลิศ ( Gifted Child )

• เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญญา
• มีความถนัดเฉพาะทางสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

ลักษณะของเด็กปัญญาเลิศ

• พัฒนาการทางร่างกายและจิตใจสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
• เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย
• อยากรู้อยากเห็นอย่างจริงจัง ชอบซักถาม
• มีเหตุผลในการแก้ปัญหา การใช้สามัญสำนึก
• จดจำได้รวดเร็วและแม่นยำ
• มีความรู้ ใช้คำศัพท์เกินวัย
• มีความคิดริเริ่ม มีวิธีการคิดและแนวคิดแปลกๆ
• เป็นคนตื่นตัว เฉียบแหลม ว่องไว และช่างสังเกต
• มีแรงจูงใจ และมีความมานะบากบั่นมีความจริงจังในการทำงาน
• ชอบแสวงหาสิ่งท้าทายความคิดความอ่าน
• เด็กฉลาดตอบคำถาม                    
• สนใจเรื่องที่ครูสอน
• ชอบอยู่กับเด็กอายุเท่ากัน
• ความจำดี
• เรียนรู้ง่ายและเร็ว
• เป็นผู้ฟังที่ดี
• พอใจในผลงานของตน

Gifted

• ตั้งคำถาม
• เรียนรู้สิ่งที่สนใจ
• ชอบอยู่กับผู้ใหญ่หรือเด็กที่โตกว่า
• อยากรู้อยากเห็น ชอบคาดคะเน
• เบื่อง่าย
• ชอบเล่า
• ติเตียนผลงานของตน

2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

    1.เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

2.เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

3.เด็กที่มีบกพร่องทางการเห็น

4.เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

5.เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา

6.เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

7.เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้

8.เด็กออทิสติก

9.เด็กพิการซ้อน

1. เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities)

           หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ย เมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน  มี 2 กลุ่ม เด็กเรียนช้าและเด็กปัญญาอ่อน

          เด็กเรียนช้า

- สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้

- เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ

- ขาดทักษะในการเรียนรู้

- มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย

- มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90

        

          สาเหตุของการเรียนช้า

• ภายนอก
• ภายใน

1. ภายนอก

• เศรษฐกิจของครอบครัว
• การสร้างเสริมประสบการณ์ให้แก่เด็ก
• สภาวะทางด้านอารมณ์ขิงคนในครอบครัว
• การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ
• วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ

2.ภายใน

• พัฒนาการช้า
• การเจ็บป่วย

          

          เด็กปัญญาอ่อน

- ระดับสติปัญญาต่ำ
- พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย
- มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง
- อาการแสดงก่อนอายุ 18
          พฤติกรรมการปรับตน

• การสื่อความหมาย
• การดูแลตนเอง
• การดำเนินชีวิตภายในบ้าน
• การปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นในสังคม
• การใช้แหล่งทรัพยากรในชุมชน
• การควบคุมตนเอง
• การนำความรู้มาใช้ในชีวิตประจำวัน
• การใช้เวลาว่าง
• การทำงาน
• การมีสุขอนามัยและความปลอดภัยเบื้องต้น

            เด็กปัญญาอ่อน

แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

1.เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20

- ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆได้เลย

- ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น

2.เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34

- ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่าย ๆ

- กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า C.M.R. (Custodial Mental Retardation)

3.เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49

- พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย ๆ ได้

- สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่ายๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้

- เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R. (Trainable Mentally Retarded)

4.เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70

- เรียนในระดับประถมศึกษาได้

- สามารถฝึกอาชีพและงานง่าย ๆ ได้

- เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retardrd)

ดาวน์ซินโดรม Down Syndrome

          สาเหตุ

• ความผิดปกคิของโครโมโซมคู่ที่ 21
• ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (Trisomy 21)

          อาการ

• ศีรษะเล็กและแบน
• หน้าแบน ดั้งจมูกแบน
• ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก
• ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ
• เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต
• ช่องปากแคบ ลิ้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ
• มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น
• เส้นลายมือตัดขวาง นิ้วก้อยโค้งงอ
• ช่องระหว่างนิ้วเท้าที่ 1 และ 2 กว้าง
• มีความผิดปกติในระบบต่างๆ ของร่างกาย
• บกพร่องทางสติปัญญาระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง
• มีปัญหาในการใช้ภาษาและการพูด
• อารมณ์ดีเลี้บงง่าย ร่าเริง เป็นมิตร
• อวัยวะเพศมักเจรริญเติบโตไม่เต็มที่ทั้งในชายและหญิง

การตรวจวินิจฉัยก่อนคลอดกลุ่มอาการดาวน์

• การเจาะเลือดของมารดาในระหว่างที่ตั้งครรภ์
• อัลตราซาวด์
• การตัดชิ้นเนื้อรก
• การเจาะน้ำคร่ำ

2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน ( Children with Hearing Impaired )

             หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่องหรือสูญเสียการได้ยิน เป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่าง ๆ ได้ไม่ชัดเจน มี 2 ประเภท คือ เด็กฟูตึง และ เด็กหูหนวก

        เด็กหูตึง

        หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

1.เด็กหูตึงระดับน้อย  ได้ยินตั้งแต่ 26-40 dB

         เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบาๆ เช่น  เสียงกระซิบ หรือเสียงจากที่ไกล ๆ

2.เด็กหูตึงระดับปานกลาง  ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ดังในระดับปกติ ในระยะห่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด

- จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้

- มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี้ยน พูดเสียงเบา หรือเสียงผิดปกติ

3.เด็กหูตึงระดับมาก  ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด

- เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน

- มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน

- มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ

- พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยน บางคนไม่พูด

4.เด็กหูตึงระดับรุนแรง  ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก

- ได้ยินเฉพาะเสียงที่ดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต

- การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง

- เด็กจะมีปัญหาในการแยกเสียง

- เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

         เด็กหูหนวก

- เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน

- เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้

- ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดไ้ด้

- ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป

ลักษณะที่บกพร่องทางการได้ยิน

• ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง
• ไม่พูด มักแสดงท่าทาง
• พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์
• พูดด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงพูด
• พูดด้วยเสียงต่ำหรือด้วยเสียงที่ดังเกินความจำเป็น
• เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
• รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน แลการเคลื่อนไหวรอบตัว
• มักทำหน้าที่เด๋อเมื่อมีการพูดด้วย

3.เด็กที่บกพร่องทางการเห็น  ( Children with Visual Impairments )

• เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสง เห็นเลือนราง
• มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง
• สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ
• มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา
• จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิท

เด็กตาบอด

• เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห้นบ้าง
• ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการรับรู้
• มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60 , 20/200 ลงมาจนถึงบอดสนิท
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว้าง 5 องศา

เด็กตาบอดไม่สนิท

• เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา
• สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่าเด็กปกติ
• เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18, 20/60, 6/60, 20/200 หรือน้อกว่านั้น
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดกว้างไม่เกิด 30 องศา

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการมองเห็น

• เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ
• มองเห็นสีผิดไปจากปกติ
• มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา
• ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า
• เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา
• ตาหรือมือไม่สัมพันธ์กัน
• มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

Mind  Map

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

การประเมินผล

• ตนเอง  : เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย ตั้งใจฟังและจดบันทึกตามขณะครูสอน
• เพื่อน  : เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย  ตั้งใจฟังขณะครูสอน มีการแสดงความคิดเห็นร่วมกัน
• อาจารย์  : เข้าสอนตรงต่อเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย มีการยกตัวอย่างการสอนจากประสบการณ์ที่พบเจอ และสอนสนุก